Verbinding verbroken

14 april 2017 • Jenny de Jeu  BUREAUCRATIE

modern times2Vandaag was ik bij de meneer waar ik mantelzorger voor ben. Laat ik hem Frits noemen. Hij heeft tien jaar geen (!) inkomen gehad, met alle gevolgen van dien. De afgelopen maanden hielp ik hem om zijn zaken op de rit te krijgen. En dat is gelukt! Hij heeft weer een adres, is verzekerd, heeft een uitkering, toeslagen zijn geregeld, hij betaalt zijn rekeningen op tijd. Hij heeft betalingsregelingen getroffen voor zijn schulden (zorgverzekering). Ik ben ontzettend trots op hem dat dit gelukt is, we zijn er samen voor gegaan. En dat is echt heel lastig als je al het vertrouwen kwijt bent in instanties en bent gaan geloven dat er voor jou geen plek is op deze wereld. Maar vandaag sloeg de bureaucratie weer ongenadig toe.

Gevangen in wanbetalersregeling
In Nederland ben je verplicht een zorgverzekering te hebben. Als je dit niet kunt betalen, word je ondergebracht in de wanbetalersregeling en beland je bij het CAK (voorheen Zorg Instituut Nederland). Je premie wordt daarmee meteen iets duurder. Op onnodige kosten zit je niet te wachten als je een bijstandsuitkering hebt, waar ook nog de kostendelersnorm op toegepast is. Bovendien heb je niet meer de keuzevrijheid om naar een andere zorgverzekeraar over te stappen.

Toen we Frits’ zaken op een rij hadden, hebben we betalingsregelingen getroffen voor de schulden die hij inmiddels had bij de zorgverzekeraar. Merkwaardig genoeg kregen we hiervoor te maken met twee deurwaarderskantoren – die niet goed konden uitleggen waar de bedragen precies uit bestaan. Er kwam ineens ook een flink bedrag bij dat eerst was afgetrokken. Zowel de deurwaarder als de zorgverzekeraar kon hier geen uitleg over geven. Je hebt gewoon maar te betalen voor je weet niet wat.

modern times5Toen de betalingsregelingen getroffen waren, zou Frits officieel weer terug kunnen naar de gewone (en goedkopere) verzekering. Maar het CAK liet weten dat Frits daar moest blijven totdat alles (over een paar jaar!) was afbetaald. Dat wil dus zeggen, een paar jaar maandelijks duurder uit. Met een berg telefoontjes en een goede brief wisten we te bereiken dat Frits weer bij een gewone zorgverzekeraar zit. En omdat hij als de dood is dat hij weer uit die verzekering gezet wordt, betaalt hij maandelijks keurig op tijd.

Verbinding verbroken
Maar dan... Er is toch iets misgegaan en Frits is weer in de duurdere wanbetalersregeling terechtgekomen. In paniek belt hij mij op. Ik ga naar hem toe om hiermee aan de slag te gaan. Frits wordt nerveus van alle instanties, dus hij laat mij bellen en alles regelen. Maar we spreken wel alles samen door. Hij maakt zelf zijn post open en belt mij voor elke brief.

We beginnen bij de zorgverzekeraar, want van deze instantie is de brief afkomstig. We bellen het nummer dat op de brief staat, dat blijkt niet meer te bestaan, we worden naar een ander nummer verwezen. De zorgverzekeraar kan echter geen informatie geven, daarvoor moeten we bij de deurwaarder zijn.

We bellen de deurwaarder en krijgen het volgende te horen: ‘Er zijn nog veertien wachtenden voor u’. Braaf blijven we hangen. Het bandje vertelt ons dat men ons vanwege te grote drukte niet te woord kan staan. Als je teruggebeld wil worden, moet je aan de lijn blijven. Dat doen we. Eindelijk krijgen we een medewerkster aan de lijn. Die neemt mijn telefoonnummer op. Als ik zeg dat ik daarna meneer zelf even geef om de benodigde toestemming te geven, zodat ik later op de dag namens hem het woord kan voeren, heeft het deurwaarderskantoor de verbinding al verbroken…

Deurwaarder met achterstallige post
Weer thuisgekomen word ik eind van de middag teruggebeld door het deurwaarderskantoor. Nee, ze kunnen niks met mij bespreken zonder toestemming van meneer… ‘Dat zei ik vanmiddag ook al, maar uw collega hing de telefoon op,’ zeg ik. De mevrouw aan de lijn wil niet even meneer opbellen om toestemming te vragen. Ze geeft aan dat ik echt samen met hem moet bellen. Ik vertel dat we dit nu juist hadden gedaan vanmiddag, en dat ik mantelzorger ben en niet altijd in de gelegenheid ben om samen met meneer te bellen. De medewerkster wil dan wel een formulier opsturen waarmee hij toestemming kan geven. Per post, digitaal kan helaas nog niet.

modern times7Het duurt nu dus een paar dagen voordat Frits zijn formulier binnen heeft. En dus ook voordat het deurwaarderskantoor het ingevulde formulier ontvangen heeft zodat ze eindelijk met mij mogen spreken. Zodat ik hopelijk eindelijk kan vernemen wat er nu aan de hand is. Al die tijd zit Frits in onzekerheid, met alle stress van dien.

Overigens heeft ditzelfde deurwaarderskantoor mij een paar maanden geleden aan de telefoon verteld dat ze achterlopen met het verwerken van de post. Het zou volgens mijn gezonde verstand dus heel goed kunnen dat ze ons tijdig ingestuurde formulier met voorstel voor de betalingsregeling nog steeds niet hebben verwerkt. We hebben immers de beloofde bevestigingsbrief daarvoor nog altijd niet ontvangen.

Nou, we wachten het maar weer af… Tot die tijd drink ik koffie met Frits en komt hij op verhaal. Wij hebben de betalingsregeling getroffen dat hij mij betaalt met kussen. Dat vind ik een prima regeling.

Afbeeldingen: uit de film Modern Times van Charlie Chaplin (1936).